Van werkmeester naar specialist Elektronische Monitoring


Linda werkt sinds een paar weken als toezichthouder bij Reclassering Nederland in het oosten van Nederland. Zij is lid van het team Elektronische Monitoring (EM). Een baan met gegarandeerd uitdagingen, afwisseling en veel dynamiek. “Die elementen en het feit dat je samen met de EM collega’s een (h)echt team vormt en samen de verantwoordelijkheid draagt, dat trekt mij enorm.”

“Mijn hbo-stage in de PI was de basis voor mijn interesse in het forensische werkveld en het ‘gedwongen kader’. Want wat doet het met mensen die moeten zitten of verplicht iets moeten doen van een organisatie zoals de reclassering? Hoe motiveer je hen? Daar wilde ik graag mijn werk van maken. Dus toen ik de kans kreeg om direct na mijn studie aan de slag te gaan als werkmeester heb ik die met beide handen aangegrepen. Dat leek me een mooie baan om ‘echt’ mee te beginnen.” Dat vond Reclassering Nederland ook en al snel stond Linda ‘met de jongens’ op een groep bij werkstrafproject de Fabriek. Toen het begon ‘te kriebelen’ kon Linda aan de slag als medewerker werkstraffen: “Daar coördineer je het hele traject van de werkgestrafte.”

Over kansen en mogelijkheden
En nu dus toezicht en elektronische monitoring (EM). “Omdat ik wel houd van relatief korte afgeronde werkzaamheden, had ik in eerste instantie gesolliciteerd als reclasseringswerker advies,” vertelt Linda. Tijdens het gesprek schoof een collega aan van het EM-team die in Linda’s sollicitatiebrief competenties herkende die precies aansloten bij het werk van toezichthouder EM. Of zij daar misschien al over had nagedacht? “Nou, nee dus, want ik dacht dat je pas EM specialist kon worden nadat je eerst als ‘gewoon’ toezichthouder had gewerkt. Dat vind ik trouwens wel goed van Reclassering Nederland als werkgever: als je er voor openstaat, wordt er echt met je meegedacht over kansen en mogelijkheden die bij jou passen.”

Nieuwe wereld
Linda hoefde dan ook niet heel lang na te denken. “De dynamiek, de ad-hoc zaken waarbij je snel iets moet beslissen of uitzoeken. Dat lijkt mij heel boeiend.” Zij is nu ruim twee weken aan de slag als EM specialist en meteen de eerste dag van haar inwerkperiode ging een deur voor haar open naar deze “hele nieuwe wereld binnen Reclassering Nederland”.

''Ik dacht dat ik al heel veel wist van het reclasseringswerk, maar er is nog zoveel te leren!''

Linda: “Ik dacht dat ik al heel veel wist van het reclasseringswerk, maar er is nog zoveel te leren! EM-specialisten moeten echt heel veel kennis hebben van het werkveld, maar ook van het netwerk aan ketenpartners en uiteraard ook de techniek van het monitoren. En je hebt met heel veel mensen te maken: van de politie, DJI, het openbaar ministerie, het slachtofferloket etc. Daar ben ik na die twee weken wel van overtuigd.”

Oog voor het slachtoffer
“Vooral de aandacht voor het slachtoffer is voor mij nieuw. Goed om daar bewust mee bezig te zijn,” zegt ze. Sinds de invoering van de wet Straffen & Beschermen (S&B) hebben slachtoffers meer rechten en moet ook de reclassering in haar advies en toezicht rekening houden met de wensen van de betrokken slachtoffers. Dat heeft soms grote invloed op onze cliënten en hoe we het toezicht organiseren en de inrichting van het verboden gebied bepalen. Dat kan een hele puzzel zijn en dan is overleg en goede communicatie met onder meer het OM, de casemanagers van dji, de Centrale Voorziening voorwaardelijke invrijheidstelling (CVVI) enorm waardevol. Zeker bij ingewikkelde casussen wanneer de toepassing van EM en re-integratie van de cliënt aan de ene kant en de slachtofferbelangen aan de andere kant dreigen te botsen.”


Samenwerking
“Tijdens mijn eerste week gingen we op huisbezoek om te beoordelen of het bewuste adres geschikt was voor een toezicht met een enkelband. Op zo’n moment stap je echt iemands privéleven binnen. Dan kan je van alles aantreffen, maar dat levert ook informatie op voor het toezicht.” Linda merkt dat het voorafgaand aan zo’n huisbezoek waardevol is om contact te hebben met de collega die het reclasseringsadvies heeft geschreven. “Om even te checken of er nog dingen zijn waar je als toezichthouder extra rekening mee moet houden, of er bijzonderheden zijn of om bepaalde zorgen te delen.“


Warm welkom
Al pratende zou je bijna vergeten dat Linda nog maar kort aan het werk is bij het EM-team. “Het inwerken is heel fijn en ik voel me erg welkom in het team. Je mag meteen heel veel zelf doen. Ik heb mijn eerste deeladvies EM al gemaakt en heb een eerste ‘eigen’ toezichtcliënt. Een naaste treedt op als buddy, die supergeduldig is en waar ik terecht kan met al mijn vragen. Verder ga ik met collega’s uit de hele regio Oost van Arnhem/Nijmegen en van Zwolle tot Enschede mee naar afspraken om maar zoveel mogelijk aspecten van het EM vak te leren kennen. Dat is vooral heel leerzaam omdat iedereen toch een beetje zijn of haar eigen werkstijl heeft.”


Aan de bak als er echt wat aan de hand is
EM heeft soms het imago van veel onregelmatigheid en werken op onmogelijke tijden. Linda kijkt daar juist naar uit. “Dat lijkt me juist zo leuk, dat je wordt gebeld als er echt wat is. Dat als de meldkamer belt je aan de bak moet, gaat uitzoeken wat het risico is en welke actie je moet ondernemen. Maar dat zeg ik nu,” lacht Linda. “Wie weet wat ik denk als ik straks drie keer achter elkaar om vier uur ’s nachts wordt gebeld.” Linda verwacht dat dat in de praktijk gaat meevallen. Eens in de zoveel weken heeft elke EM specialist achterwachtdienst volgens rooster, waarbij je van vijf uur ‘s middags tot de volgende ochtend bereikbaar moet zijn voor de meldkamer. “Daar moet je rekening mee houden met je privéleven en -afspraken.”

 

Meerwaarde
“Vorige week was ik aanwezig bij mijn eerste enkelband-aansluiting. Een bijzonder moment omdat ik de cliënt al kende vanuit de PI waar ik ook een dag in de week werk. De man, die vijf jaar had vastgezeten, was enorm zenuwachtig. In eerste instantie vond ik dat bijzonder voor iemand die meer vrijheid tegemoet gaat. Maar bij de aansluiting realiseerde ik me dat het echt een grote overgang is en er in meerdere levens (van hemzelf, zijn vrouw en kinderen) een nieuwe balans gevonden moet worden. En daar kwamen alle toeters en bellen van de enkelband nog bij. Dan is het goed dat wij er als reclassering zijn voor het toezicht en de begeleiding. Dat is echt een meerwaarde.”

 

Powered by Emply